“ The sons and daughters of the deep South might stray from their hometowns and make their fortunes and families overseas. But wherever they roam, the South is there under their skin and one day, it will call them home… “
“Big Daddy” Wilson Blount is als een “real country boy” geboren en getogen in Edenton, een klein en arm stadje in North Carolina. Wilson groeide vaderloos op bij zijn moeder en grootmoeder en werkte in tabak- en katoenplantages. Op zondagen zong hij als kind in de kerk, maar van ooit zanger worden was toen absoluut nog geen sprake.
Op zestienjarige leeftijd tekent hij bij het leger en wordt hij in Duitsland gestationeerd. Enkele jaren later vindt Wilson er zijn vrouw. Trouwen was een reden om verlof te krijgen en (om zijn heimwee-probleem op te lossen) om terug te kunnen gaan naar de States. Zijn moeder die ongerust was, stuurde hem na zes weken terug naar Duitsland, waar hij voor de eerste keer naar een blues optreden gaat. Dit was de muziek die Wilson altijd al gemist had in zijn leven: “Ik heb daar de blues ontmoet! Ik vond een deel van mij, dat al zo lang in mijn leven ontbrak…”.
Wilson sloot zich aan bij verschillende bands (The Real Deal, The Jan Fisher Bluesband, The Mississippi Grave Diggers) en vormde een duo met gitarist Wolfgang “Doc Fozz” Feld, met wie hij in 2004 het album ‘My Day Will Come’ uitbrengt. Het duurt daarna niet lang voordat Wilson zijn eerste nummers begint te schrijven, soloalbums opneemt en begint te touren met een eigen band. Ondertussen won Wilson de “Best German Blues Band” award, die door de German Blues Scene uitgereikt werd en in 2014 “The Best Acoustic Artist Award”.
“ The album that lured Big Daddy Wilson from his base in Europe to the US motherland. It was like homecoming. To take it back home, back to my roots, was very sweet and specia… “
Met ‘Neckbone Stew’ [2017] verwees Big Daddy Wilson al naar zijn roots, naar een typisch stoofpotje in de Zuidelijke Staten, dat je enkel met goede kruiden en lekker vlees doet watertanden. Big Daddy’s laatste studio album, de terugkeer naar Ruf Records, was een schot in de roos. De opvolger ‘Deep In My Soul’ is, zoals de titel insinueert, een album met veel soul. De aanzet gebeurde in 2018 wanneer Wilson naar Memphis reist om er met gitariste Laura Chavez en bassist Dave Smith de basis vast te leggen. Met producer Jim Gaines kregen de nummers in zijn Bessie Blue Studio’s in Stantonville defenitief vorm. De afwerking werd gedaan in de ikonische Fame Studio’s in Muscle Shoals, Alabama, waar ooit Etta James en Duane Allman hun zweet lieten.
Het resultaat ‘Deep In My Soul’ is een album met twaalf tracks, waarvan Wilson er zelf negen schreef (twee met de hulp van Laura Chavez en een met Wolfgang Feld), een traditional die hij herwerkte én één (“Mississippi Me”) werd geschreven door Sandy Carroll en Mark Narmore.
Als je doorheen het album dwaalt wordt in de opener “I Know (She Said)” mee op sleeptouw genomen door gemoedelijke brass soul, vind je heel wat optimisme in “Ain’t Got No Money” en voel je een zuiders hart kloppen in “Mississippi Me”. Wilson neemt ons met het poppy “Tripping On You”, het reggae-achtige “I Got Plenty” via het funky “Voodoo” mee naar het mysterieuze “Crazy World”. Bij Wilson gaat het vaak over liefde. In “Voodoo” over de liefde waarvan je je niet kan losmaken en in “Hold On To Our Love” over de liefde tussen biracialen, die vaak veel reacties oproept. Naast liefde is er ook leed, het verdriet van alleen te zijn in “I’m Walking” en “Redhead Stepchild”. In de afsluiter “Couldn’t Keep It To Myself” is er de hoop die het licht doet branden.
Big Daddy Wilson maakt met ‘Deep In My Soul’ de circel rond. Zijn muzikale reis houdt even halt in Deep South, daar waar voor het ook voor hem begon: “It’s a journey of a man, who found himself deep in this beautiful music called the blues and finally, after 25 years, made it back home…”.
“ With ‘Deep In My Soul’ Big Daddy Wilson completes the circle. His musical journey stops briefly in Deep South, where for him it also began: “It’s a journey of a man, who found himself deep in this beautiful music called the blues and finally, after 25 years, made it back home”… “ (ESC for Rootstime.be)
Album line-up:
Big Daddy Wilson: vocs / Laura Chavez: guitar / Dave Smith: bass / Steve Potts: drums / Will McFarlane: guitars, b-vocs / Mark Narmore: keys / Brad Guin: sax, b-vocs / Ken Walters: trumpet / Mitch Mann, Brad Guin, Ken Waters: b-vocs / Rick Steff: organ / Trinecia Bitler, Kimberlie Helton: b-vocs
Discography Big Daddy Wilson:
Deep In My Soul [2019] | Neckbone Stew [2017] | Time [2015] | Live In Europe - From Bremen To Paris [2014] | Live In Luxembourg At Linoui [2013] | I’m Your Man [2013] | Thumb A Ride (Big Daddy Wilson Acoustic Trio) [2011] | Love Is The Key (Big Daddy Wilson Band) [2009] | … Doin’ It Right (with Doc Fozz) [2008] | Live (with Doc Fozz feat. Klaus Grossert) [2007] | Walk A Mile In My Shoes (with Doc Fozz) [2006] | My Day Will Come” (with Doc Fozz) [2004] | Get On Your Knees And Pray (with “The Mississippi Grave Diggers”) [2004]
.jpg)
.jpg)
